Yedi köyün yetimi

Kıymetli okuyucularım bu gün farklı bir konuyu dile getirmek istedim. Bizim kuşağın iyi bildiği ilkokuldayken öğretilen bir türkü sözleri vardır
“Orda bir köy var uzakta, gitmesekte gelmesek te o köy bizim köyümüzdür. ”
Çin’in her türlü insanlık dışı muamele yaptığı can, mal, namus ve inançlarını ayaklar altına aldığı uygur türkü soydaşlarımız 1949 un eylülünden beri zulüm ve katliamlara maruz kalmaktadır. Öyle yetim, öyle çaresizler ki seslerini sağır sultan bile duydu, arş titredi ama duymak istemeyenler bir türlü duymadı.
Bir bilge der ki “acı duyuyorsan canlısın, başkasının acısını duyuyorsan insansın. ” Dindaş ve soydaşımız olmak bir yana insan olmaları sebebiyle bile el uzatılması gerekirdi. Adı görklü peygamberimiz (sav) en büyük cihad nedir?diye sorulduğunda “zalime sultanın yanında hakkı söylemektir . ” Buyurur.
Hakkını teslim etmek lazım devletimiz Filistin’in, arakanın, afrikanın sesini duyuyor. Ama Kaşgarlı Mahmud gibi büyük bir alim yetiştirmiş ve büyük bir uygarlık oluşturmuş uygur Türkü soydaşlarımızın sesi dıyulmamıştır. Hatta ülkede bulunan bir çok sığınmacıya ev sahipliği yapılırken Uygurlar sınır dışı edilmiştir. Bunları yazarken yüreğimizin bir tarafının kanadığını söylemem lazım.
1945 lerde yaşanan boraltan köprüsü ayıbı hâlâ hafızalarımızda. Uygurların sürgündeki Temsilcileri Rabia Kadir’in ülkeye girişine izin verilmemiştir. Çin devletiyle ilişkilerimiz bozulmasın diye Türkiye ziyareti esnasında adama devlet töreniyle plaket verilmişti. Ne kadar acı değil mi?
Yine zoom üzerinde yaptığımız kapalı toplantıda uygur meclisi’nden Seyyid Tümtürk bey de bu söylediklerimizi teyit etmişti.
Birleşmiş Milletler’de aşağıda isimleri bulunan ülkeler çini kınayan bir bildiri yayınlamış neden sonra Türkiye imza atmıştır.
İmza atan diğer ülkeler şu şekilde:
Arnavutluk, Avustralya, Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Kanada, Hırvatistan, Çekime Cumhuriyeti, Danimarka, Estonya, Esvatini, Finlandiya, Almanya, Honduras, İzlanda, İrlanda, İtalya, Japonya, Letonya, Liberya, Lihtenştayn, Litvanya, Lüksemburg, Marshall Adaları, Monaco, Karadağ, Nauru, Hollanda, Yeni Zelanda, Kuzey Makedonya, Norveç, Palau, Polonya, Portekiz, San Marino, Slovakya, Slovenya, İspanya, İsveç, İngiltere ve Fransa..
1480 lı yıllarda 2. Beyazıd Han İspanya’daki Yahudileri haçlı soykırımından kurtarabilmiştir.
Yine 2.Dünya savaşında nazi soykırımından bir çok Yahudi devletimize sığınmıştır. Hatta Saddam Hüseyin’in hardal gazlı saldırısında Iraklı 500 bin peşmergeyi himaye etmiş kol kanat germiş,mazlumların hamisi olan devletimizle övünç duymuştuk. 2011 den beri milyonlarca Suriyeli, Afganlı ve daha nice sığınmacıya hala ev sahipliği yapmaktayız.
1.Dünya ve kurtuluş savaşı yıllarında orta Asya ve Güney Asya’daki soydaş ve dindaşlarımız eşlerinin ziynet eşyalarını toplayarak bu kutsal savaşta yanımızda yer almış hatta bazıları çanakkale savaşına bizzat katılmıştı. Orhan Bey’in İzniği fethi sırasında beşbin km öteden Kırgız Türkü soydaşlarımız fetih için bizzat gazaya iştirak etmiş ve 12 alperen İznik surları dibinde şehit düşmüş, ecdadımız onların hatırasını yaşatmak üzere türbe yapmıştı.
Eğer dünya devleti ve küresel bir güç olmak istiyorsak savunma sanayisinde yaptığımız hamleler gibi yakın ve uzak coğrafyalarda varlık yokluk mücadelesi veren soydaşlarımızın da elinden tutmalıyız.
Cuma hutbelerinde filistinle berber Uygurların uğradığı zulüme karşı dua edelim de birazcık da diplomatik anlamda dünya kamuoyunda soydaşlarımıza etkin şekilde destek olalım.
Uygurlar Ümmet sayılmadıkları için 57 islâm ülkesinden herhangi bir beklentimiz yok. Onca islâm ülkesi dururken İsrail’i uluslararası mahkemede mahkum ettiren Hristiyan Güney Afrikayı alkışlıyorum.
Demek ki neymiş : karanlığa küfretmek yerine bir kibrit çakmak lazımmış.
Lütfen Uygur Türkü kandaş ve dindaşlarımızı yedi köyün yetimi gibi boynu bükük bırakmayalım.
Bilge lider Aliya İzzetbegoviç’in dediği gibi” Herşey bittikten sonra düşmanlarınızın ne yaptıpı değil dostlarınızın suskunluğu hatırlanır. “