Oruç mu tuttuk, yoksa oruç mu bizi?

Mübarek ramazan nerdeyse bitti bitecek ama ağız tadıyla, gönül huzuruyla bir gün yaşayamadık.
Peygamber efendimiz hz Muhammed sav bir hadis-i şerifinde şöyle buyuruyor” Ramazan geldiğinde cennet kapıları açılır, cehennem kapıları kapanır ve şeytan zincirlere vurulur. ”
El hak doğrudur amenna ve saddakna.
Lakin bu sene sanki savaşa gidiyormuşuz gibi bir mevsimdeyiz. Mel’un şeytan bağlanmış fakat iki ayaklı şeytanlar aramızda cirit atıyor.
Merhum Arif Nihat Asya bir şiirinde:
Ebu Leheb öldü” diyorlar.
Ebû Leheb ölmedi, yâ Muhammed
Ebû Cehil kıt’alar dolaşıyor.
Ulvi duyguları yaşamaya ne kadar da hasret kaldık değil mi?
Davûdi sesli hocalar kuran tilavetleriyle kulaklarımızın pasını sildikleri gibi kalplerimizdeki kin, nefret ve hasetleri de silip atsa ne vardı sanki. Tabiata gelen bahar gönüllerimize de uğrasaydı ya.
Hoş geldin ey şehri rahmet demeden,elveda demek yeterince nasiplenmemek ızdırap verici.
On bir ay daha o ilahi misafiri hasretle beklemenin hüznü kaplıyor ruhumuzu.
Bu ayda kaç yetimi sevindirdik,kaç muhtacı doyurduk kaç kırılmış gönlü tamir edebildik?
Biz senden razıyız rahmet ayı, sen bizden razı mısın?
Ramazanın rahmet ve bereketi üzerinize olsun.
Rabbim dostluk ve kardeşliğimizi daim eylesin.
Fitne ve fesat peşinde koşanlara fırsat vermesin