Yegane gerçek odur

“Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında.”
Cahit sıtkı Tarancı
Şair ne güzel anlatmış. Ne eden, ne zaman ve nasıl olacağını önceden kestirmenin pek kolay olmadığı yüce yaratıcının bize verdiği ömrün son bulması hep bir sır olarak kalmış.
Mülk süresi ikinci ayetinde ise “hanginizin daha salih amel işleyeceğini denemek için hayatı ve ölümü yaratan Aziz olan Allah çok mağfiret sahibidir ”
Kimi insanlar var yaşarlar ama dünyadan hiç yaşamamış gibi göçüp giderler. Kimileri de belki imtihan uzun değildir amma geride hoş bir seda ve kalıcı izler bırakarak gider.
Bir başka âyette TAKVA şöyle tarif ediliyordu. “Allah’a imandan ve ibadetlerden sonra insanlara diğer canlılara ve doğaya faydalı işler yapmak.” Yani yapıyor muş gibi değil sahiden etrafımızı saran ve bizimle birlikte var olan çevremize yararlı dokunuşlar yapmak.

“Kimseye baki değil mülk-ü devlet, sim ü zer,
Bir harap olmuş gönül tamir etmektir hüner.
☆Şeyh Edebali☆
~
Hiç kimseye kalıcı değildir devletin
(iktidarın) malı, mülkü, altını ve gümüşü.
Asıl marifet, yıkılmış bir gönlü onarmaktır.
~
Yani makam, servet gelip geçicidir; kalıcı olan iyilik, merhamet ve gönül kazanmaktır.
Şu güzelim dünyayı insanlara zindan eden insanımsı varlıkları anlamak gerçekten zor.
Bu yazıyı niçin yazdığıma gelince kısa aralıklarla bir den fazla dost ve yârânı bâki aleme uğurladıktan sonra ister istemez şu fanı dünyada kaç günümüz kaldı diye kendi kendine sormadan edemedim.
Allah’tan hayatın da ölümün de hayırlısını temenni ederek ve kaybettiğimiz canlar için rahmet dileyerek sözü bitiriyorum.