Sendika ağaları mutlu musunuz?

Yıllardır sırtından geçirdiğiniz memurları satmaktan utanıp sıkılmadınız değil mi? Yeterki biat ettiğiniz efendileriniz darılmasın.
Hani” perşembenin gelişi çarşambadan bellidir ” derler. Geçmiş dönemlerdeki kötü sicilinizden bu günleri tahmin etmek zor değil. Sıkışınca topu hakem heyetine atıp kenara çekildiniz. Önce hakem heyetine üye vermeyeceğiz dediniz ardından azar yiyince üye verdiniz. “Solucan bile sizden daha omurgalıdır. ”
Siz sefa sürerken memur ve emekli maalesef alması gereken zammı alamadı. Hepinizin üzerinde kul hakkı var. Boğazınızdan kul hakkı geçiyor. Şu şartlarda hangi memur hangi emekli helal eder? Kendi adıma helal etmiyorum.

Bu saatten sonra çoluğunun çocuğunun rızkı çalınan memur hâlâ üyelikten çekilmiyorsa onlar da beter olsun diyorum.
Ağa’ya sormuşlar senin ağalığın ne zaman biter? O da marabalara sizin eşekliğiniz bitince demiş.
Arapça’da bir kural var. İrab’dan mahalli yok denir. Yani hiç bir işe yaramaz anlamında. Madem bu sendika ağaları hiç bir işe yaramıyor öyleyse sizlerde taşımak zorunda değilsiniz. Sırtınızda yumurta küfesi yok. Üyelikten çekilme formunu doldurup idareye teslim edin. Biraz da onlar düşünsün.
Kamuda adalet, ehliyet ve liyakat derken bunu kastediyoruz. Taraf oldukları siyasi yapının emir kulu olan sendikalarla hak mücadelesi yapılmaz.
Elinizi vicdanınıza koyup bir kere daha düşünün. Bu emek hırsızlarına katlanmak zorunda değilsiniz.
Emekli ve çalışan memurların hayat standartlarının düşmesinin sebebi kayıtsız şartsız teslim olmuş sendika ağalarıdır. Bir kere daha düşünün. Onların konforlu yaşamı sizin sefaletiniz sayesindedir.

Bizden söylmesi.