Yarın çok geç olmadan…

Değerli dostlar,

Kısa bir aradan sonra Suriye’de olanlar ve olacaklar için bir durum değerlendirmesi yapmak istedim. Uzun olacak ama lütfen sıkılmadan okuyun; göreceksiniz ki kum saati çalışıyor, göreceksiniz ki tehlike çok yakın.

Baştan yazayım; ne olanlar, ne de olacaklar beni hiç ama hiç şaşırtmıyor.

Beni şaşırtan kadim bir devletin devlet aklını, kadim bir milletin milli ve manevi değerlerini yitirmek suretiyle nasıl bu hale geldiğidir.

İsterseniz önce Suriye’den başlayalım ve olan bitene bir göz atalım. Her zaman olduğu gibi cefayı biz çektik, küresel güçler istediklerini aldı.

Analizlerimi takip edenler hatırlayacaklar; Suriye’de daha en başından beri ABD ve Rusya arasında aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık şeklinde gidip gelen hatalı politikaların bizi açmaza sürükleyeceğini ve kazananın her zamanki gibi küresel güçler olacağını yazmıştım.

İşte gördüğünüz üzere kadim bir devletin ulusal güvenlik ve Misak-ı Milli sınırlarının korunması için başlattığı Barış Pınarı Operasyonu yarım kaldı.

Bakmayın siz ABD ile yapılan 120 saat, Rusya ile yapılan 150 saat adı mutabakat olan dayatmalara!

Emperyalizm tek bir kurşun atmadan ekonomik yaptırım, üç beş satırlık aşağılık bir mektup, birkaç aşağılık twitter mesajı, baş başa yapılan görüşme, Halkbank davası ile koca bir ülkeyi durdurdu.

Bugün zafer diye baktığınız mutabakatlar, yarın özerk Kürdistan’ın kuruluş bildirgesi olunca, vakit çok geç olacak.

Senelerce PYD’ye 40.000 tır ağır silah gönderen ABD, PYD’yi terk etti, planları çöktü sanıyorsanız yanılıyorsunuz. ABD bizzat bizim operasyonumuza onay vermek suretiyle PYD’ye son ayarı verdi! PYD artık Esat’la anlaşmak zorunda ve Rusya da bunu istiyor. Hatta sesi soluğu çıkmayan perde arkasındaki İsrail bile.

Habur, Oslo, Dolmabahçe, İmralı görüşmelerine, Kobani uğurlamalarına rağmen ‘biz teröristlerle masaya oturmayız’ diyenler acı ama gerçek teröristlerin hamileriyle oturdular masaya.

Hangi taşı kaldırsan darbelerin, 15 Temmuz’un arkasında olduğu gibi ABD çıkıyor karşımıza. Ne tesadüftür ki bu yüzyıl ABD’nin çıkarları, sıcak denizlere inme sevdasındaki Rusya ile de örtüşüyor.

Bu arada unutmadan Moskova’da PYD’ye ofisler açan, terörist olarak kabul etmeyen Rusya değil midir? Buna rağmen ne acıdır ki nükleer santralimizi de yaparlar, S-400’leri de satarlar.

Bakın İŞİD koca Suriye’yi tarihiyle birlikte yerle bir etti, lakin vergiye bağladıkları Fransız Lafarge’in çimento fabrikasına dokunmadı ve bugün o fabrikanın eseri tünelleri tüm bölgede görüyorsunuz.

Rusya ile yapılan anlaşma gereği bölgedeki teröristler, ABD’nin verdiği silahlarla birlikte kısmen bölgeden aşağı çekiliyorlar. Gördüğünüz üzere ABD silah verirken, Rusya bu silahlı güçleri koruyor.

Şimdilerde ABD ve Rusya, Özerk Kürdistan için yeni bir lider de yarattılar, Mazlum Kobani. Bakmayın siz adının mazlum olduğuna, bildiğiniz eli kanlı terörist.

Bölücü başının mektubunu okutanlar, kırmızı bültenlik Osman Öcalan’ı TRT’ye çıkaranlar, Mazlum Kobani’nin teslimini isterlerken en yumuşak tabirle umarım Barzani ve Salih Müslim’de düştükleri hataya düşmezler.

İş işten geçtikten sonra anlayacaklar yine aldatıldıklarını!

Tıpkı 2004’te AB’ye tam üyelik müzakereleri için attığımız imza gibi, tıpkı Kıbrıs sorununu çözmek için attıkları imzalar gibi.

Velhasıl neticede üç beş güne kalmaz yıkılır gider dedikleri Esad yerli yerinde, özerk yapılar yeni anayasa ile yolda, Suriye’de herkes alacağını alırken, mülteciler bizim bağrımızda kaldı, 40 milyar dolar sokakta… Siz buna zafer diyorsanız vay halimize.

Başımıza ne geldiyse;

Türk düşmanı ümmet sevdalısı siyasal dincilerden, ABD uşağı muhafazakarlardan, Rusya sevdalısı ulusalcılardan, AB ve NATO güdümlü cumhuriyetçilerden geldi.

Memleket ve tam bağımsız Türkiye sevdalısı olanlar, emperyalizme savaş açanlar, o atlara binip gittiler ve bir daha geri gelmeyecekler.  

Geri gelmeyecekler, lakin siz siz olun çareyi çok uzakta aramayın.

Çare, Mustafa Kemal Atatürk’ün ilke ve inkılaplarında.

Cumhuriyet bayramımız kutlu olsun…

Saygılarımla.