Biz Bu Tiyatroyu Daha Önce Izlemiştik!

Son günlerde gündeme oturan “Terörsüz Türkiye Projesi“, kulağa umut verici bir başlık gibi geliyor. Elbette, hangi vatandaş bu güzel vatanda tek bir kurşun bile atılmadan, tek bir can kaybı yaşanmadan yaşanmasını istemez ki? Ancak bu projenin içeriğine bakıldığında, sadece barışı değil, Türkiye Cumhuriyeti’nin üniter yapısını ve milli bütünlüğünü tehdit edebilecek bazı unsurlar taşıdığı görülüyor.

Projenin detaylarına girdiğinizde; etnik kimlik vurgusunun güçlendirilmesi, yerel özerklik taleplerinin meşrulaştırılması ve geçmişte devlete karşı silah çekenlerle ve bebek katilleri ile diyalog adı altında yeniden masaya oturulması gibi öneriler karşımıza çıkıyor. Bunların adı barış değil; tavizdir. Bu tür açılımlar, geçmişte “çözüm süreci” adı altında denendi ve acı tecrübelerle sonuçlandı. O süreçte güvenlik güçlerimiz geri çekilirken, terör örgütü silah stoklarını artırdı, hendekler kazıldı, şehirler savaş alanına döndü.

Bu projenin en derinden yaralayacağı kesim ise hiç kuşkusuz şehit aileleridir. Evladını, eşini, kardeşini bu vatan uğruna toprağa vermiş insanlara, “Biz o kurşunu sıkanlarla tekrar konuşacağız” demek; onların yüreğini yeniden kanatmak demektir. Barış elbette değerlidir ama şehitlerin aziz hatırası hiçe sayılarak yapılacak bir barış, adalet değil, ihanettir.

Üniter yapımız, cumhuriyetimizin temel taşıdır. Türkiye’nin gücü, farklılıkları birleştiren ortak bir millet kimliğinden gelir. Her etnik kimlik, bu ortaklık içinde değerlidir. Ancak bu kimliklerin siyasallaştırılması, yerelleşme adı altında federal yapıya kayan önerilerle anayasal düzenin sarsılması, ülkeyi barışa değil, bölünmeye götürür.

Bu sebeple “Terörsüz Türkiye Projesi” gibi umut vadeden başlıklar altında sunulan her öneri, dikkatle, derinlemesine incelenmelidir. Barışı, sadece teröristlerin silah bırakmasına bağlamak; onları muhatap almak, devleti acze düşürür. Gerçek barış, hukukla, adaletle, teröre sıfır toleransla ve milletin ortak değerleriyle sağlanır.

Şehitlerimizin kanı yerde kalmasın diye değil, zaten toprağa düştüğü yerde ebediyen yaşasın diye mücadele ediyoruz.

Terörsüz Türkiye ancak güçlü, kararlı ve tavizsiz bir milli duruşla mümkün olur.

SAYGI ve SEVGİ İLE.