Üç günlük yol hikayesi finali

Hani ata sözüdür “misafirin karnı doyınca gözü yolda olur “diye doğrudur ancak ” Her şeyin yenisi dostun eskisi makbuldür derler. Hal böyle olunca bize dolu dolu bir buluşma programı yapan vefakar ve fedakar kardeşlerimizin ricası üzerine rotayı Osmancığa çevirdik. Hattı zatında Amasya programından sonra niyetimiz Tokat iline geçmekti fakat aracı ile seyahat ettiğimiz arkadaşımızın geziye başlamadan önce oluşan her iki dizden aşağı buhar yanığı sebebiyle (iki kere hastanede pansuman yaptırdı) Bursa’ya dönmeye karar verdik. Bir saati aşkın bir sürede Kızılırmağın ikiye böldüğü şehre ulaştık. Arkadaşlarımız bizi şehrin girişindeki tarihi köprü başında karşıladılar. Ekibin çoğunluğu gelince nehrin karşı yakasında bulunan Belediyeye ait çamlık sosyal tesislerine geçtik. Gayet düzenli ve her türlü ihtiyaca göre dizayn edilmişmiş olan tesisi halkın hizmetine sunan yerel yöneticilere burdan teşekkürlerimizi sunuyorum.
Yöre halkı çoluk-çocuk orda piknik yapıyor eğlenip dinleniyor. Dahası huzur buluyor. Detaylı gezme imkanımız olmamakla beraber şehir gayet sakın, temiz ve bakımlı. Girişteki şahin tepesi gibi kaleyi zikretmeden geçemeyiz.

Türk misafirperverliğinin en seçkin örneklerini sunan arkadaşlarımız için söylenecek tek söz “iyi ki bizim arkadaşımızsınız, sizlerle gurur duyuyoruz. ”
İkramların haddi hesabı yoktu. Muhabbet dersen Aliyyül âlâ. O samimiyeti sıcaklığı satın alacak para birimi henüz icat edilmemiştir diye düşünüyorum. Sizler ne güzel insanlarsınız sevgili Ebuzer, Recep beyler ve Müyesser hanım. Bir gece önce teknolojinin azizliği sonucu telefonu kapanan ve kafileden kopan H. I. Kayabayı bulana kadar kimse uyuyamadı.
Osmancıktaki son akşam yemeğinde kadar unutulmaz anlar yaşamımıza vesile olan ve uzaktan yakından teşrif eden hatta mazeretleri sebebiyle gelemeyen ama gönlü bizlerle olan güzel yürekli dostlara can-ı gönülden şükranlarımı sunuyorum.

İçimizde üst düzey bürokrat olanlar olmasına rağmen hiç bir makam ve rütbenin dostluktan daha önemli olmadığını gösteren isimlerini nezaketen zikretmediğim kardeşlerim sizlere de teşekkürler. Seneye Gaziantep’te buluşana kadar sağlıcakla kalın, mutlu kalın.
Ve ikinci kez arkadaşlarımıza sarılarak veda edip Bursa’ya doğru akşam üzeri hareket ettik.
“Gün olur asra bedel sözünü “yaşadık.Sıfır stres bol mutlulukla evlerimize döndük. En kötü günümüz böyle olsun.